این متن به روشی کارآمد برای کاهش استرس جوجه‌ها پس از جابجایی به مرغداری و بهبود شرایط محیطی آنها اشاره دارد. در ادامه، به بررسی جزئیات هر مرحله پرداخته و نکات کلیدی آن را مرور می‌کنیم:
۱. کاهش استرس جوجه‌ها در ۲۴ ساعت اول
– استفاده از محلول آب شکر: در اولین ۲۴ ساعت پس از ورود جوجه‌ها به مرغداری، تأمین محلول آب شکر به جای آب معمولی می‌تواند به کاهش استرس و تأمین انرژی سریع برای جوجه‌ها کمک کند. این محلول می‌تواند به بهبود وضعیت جوجه‌ها در اولین ساعات پس از جابجایی کمک کند.
۲. انتقال به آبخوری‌های موجود در سالن و تأمین دان ابتدایی
– بعد از ۲۴ ساعت: پس از گذشت این مدت، جوجه‌ها به آبخوری‌های موجود در سالن منتقل شده و دان ابتدایی در اختیار آنها قرار می‌گیرد. این اقدام به تأمین نیازهای تغذیه‌ای اولیه جوجه‌ها کمک می‌کند و آنها را به شرایط جدید عادت می‌دهد.
۳. مشخصات خوراک اولیه طیور
– میزان پروتئین و انرژی: خوراک اولیه طیور باید حاوی حدود ۲۱ درصد پروتئین و انرژی قابل متابولیسم ۳۲۰۰ کیلوکالری باشد. این ترکیب به تأمین نیازهای رشد سریع جوجه‌ها کمک می‌کند.
– محتوای فیبر کم: به دلیل ناتوانی جوجه‌ها در هضم فیبر به خوبی، خوراک باید دارای محتوای فیبر کم باشد تا هضم آن برای جوجه‌ها آسان‌تر باشد.
۴. تغییرات در بافت دان
– از کرامبل به پلت: در طول دوره رشد، بافت دان تغییر می‌کند. در ابتدا از کرامبل یا بافت ریز استفاده می‌شود و سپس به پلت تغییر می‌کند. این تغییر در بافت دان می‌تواند به بهبود هضم و جذب مواد مغذی کمک کند.
– اندازه پلت: در این دوره، اندازه شکل پلت تقریباً بین ۲ تا ۳.۵ میلی‌متر است. این اندازه به جوجه‌ها کمک می‌کند تا به راحتی دان را مصرف کنند.
نتیجه گیری
به طور کلی، این روش ها به کاهش استرس جوجه های تازه وارد شده به مرغداری کمک کرده و شرایط محیطی مطلوبی برای آنها ایجاد می‌کنند. تأمین تغذیه مناسب و مدیریت صحیح در اولین روزهای ورود جوجه‌ها به مرغداری از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند به بهبود رشد و سلامت آنها کمک کند.
