تامین احتیاجات مواد مغذی دام مبتنی بر تغذیه جیره کاملا مخلوط، شامل بخش مواد خشبـی، بخش کنسـانتـره و افـزودنـی ها، یکی از رهیـافت های موثـر در حصـول اطمینـان از تغذیـه بهینـه می باشد. در این میان کیفیت و کمیت مواد افزودنی و ریزمغذی های موجود در بخش کنسانتره از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. مشکلات عدیده ای در این زمینه همواره ذهن دامداران و کارشناسان تغذیه را درگیر می نماید.
از جمله این مشکلات می توان به تنوع افزودنی های موجود در بازار (گاهاً موجب سردرگمی دامداران و کارشناسان می شود)، تولید و عرضه انواع مکمل های معدنی – ویتامینه با برندها و خلوص بسیار متنوع، تغییر در رویه واردات و ترخیص و تنوع خلوص مواد اولیه، اشتباهات کارگری، خطاهای توزین در هر کدام از مواد، عدم استفاده از سیستم میکسر بهینه در محل دامداری، فرمولاسیون سلیقه ای کارشناسان، عدم واردات یا تولید مواد اولیه اشاره نمود.
مسلماً بسیاری از این خطاها در دامداری ها قابل پیگیری و ردیابی نمی باشد و تا زمانی که عوارض جبران ناپذیر متابولیکی و عملکرد تولیدی رخ نداده است، دامدار یا کارشناس متوجه مشکلات نمی شوند.
